กันยายน
泰語
[编辑]詞源
[编辑]源自กันยา (gan-yaa, “少女”) + อายน (“到來；循環；進程”)；字面意思為“少女（室女座）的到來”；一般認為是德瓦旺社·瓦罗巴甲 (1858–1923) 和帕亞西·孫通沃漢 (1822–1891) 所造[1]，官方上最早用於1890年4月1日拉瑪五世頒布的法令。[2]
發音
[编辑]| 寫法 | กันยายน k ạ n y ā y n | |
| 音素 | กัน-ยา-ยน k ạ n – y ā – y n | |
| 泰語羅馬化 | 派汶拼音 | gan-yaa-yon |
| 皇家轉寫 | kan-ya-yon | |
| (標準泰語) IPA(說明) | /kan˧.jaː˧.jon˧/(R) | |
專有名詞
[编辑]กันยายน (gan-yaa-yon)
縮寫
[编辑]縮寫
參見
[编辑]- (格里曆月份) มกราคม (má-gà-raa-kom), กุมภาพันธ์ (gum-paa-pan), มีนาคม (mii-naa-kom), เมษายน (mee-sǎa-yon), พฤษภาคม (prʉ́t-sà-paa-kom), มิถุนายน (mí-tù-naa-yon), กรกฎาคม (gà-rá-gà-daa-kom), สิงหาคม (sǐng-hǎa-kom), กันยายน (gan-yaa-yon), ตุลาคม (dtù-laa-kom), พฤศจิกายน (prʉ́t-sà-jì-gaa-yon), ธันวาคม (tan-waa-kom) (Category: 泰語_格里曆月份)
參考資料
[编辑]- ↑ ส.พลายน้อย (2019-04-12)， “ชื่อ "วัน–เดือน" ของไทยมาจากไหน การใช้วันที่ ๑, ๒, ๓... เริ่มเมื่อใด?”，ศิลปวัฒนธรรม[1] (泰語)，Bangkok：มติชน, 取回于2020-01-01
- ↑ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (1890-04-01)， “พระบรมราชโองการประกาศให้ใช้วันอย่างใหม่ [ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ใช้การนับวันเดือนปีตามสุริยคติ และสถาปนารัตนโกสินทรศกขึ้น ทั้งนี้ วัน ๒ เดือน ๕ ขึ้น ๑ ค่ำ ปีฉลู ยังเป็นสัมฤทธิศก จุลศักราช ๑๒๕๐ ถือเป็นวันที่ ๑ เมษายน รัตนโกสินทรศก ๑๐๘]”，ราชกิจจานุเบกษา[2] (泰語)，第 5 卷, 期52，Bangkok：โรงพิมพ์อักษรพิมพการ, 取回于2020-01-01，第 451–456 頁