源自吠陀梵語 सूर्य (sūrya,“太陽”)。亦參見梵語 स्वर् (svar,“天空,光”)。对比拉丁語 sōl、古希臘語 ἥλιος (hḗlios)。
suriya m
- 太陽
~100 BCE,Nāgasena (with later contributors),Milinda-panha[1],頁 274:
- bhante Nāgasena, suriyassa pi tāva tejosampannassa rogo […]
- 太陽神
- Pali Text Society (1921-1925年),“suriya”,Pali-English Dictionary,London:Chipstead