bronić

波蘭語

詞源

源自原始斯拉夫語 *borniti。

發音

• 國際音標^(幫助): /ˈbrɔ.ɲit͡ɕ/

• 音頻1；“bronić”：

  (檔案)

• 音頻2；“bronić się”：

  (檔案)

• 韻部：-ɔɲit͡ɕ
• 音節化：bro‧nić

動詞

bronić 非完 (完整體 obronić)

1. 〈及物〉 防禦
2. 〈及物〉 守衛

變位

bronić 非完的變位

		單數			複數
	人稱	陽性	陰性	中性	陽性	非陽性
不定式		bronić
现在时	第一人称	bronię			bronimy
	第二人称	bronisz			bronicie
	第三人称	broni			bronią
	非人称	broni się
过去时	第一人称	broniłem	broniłam		broniliśmy	broniłyśmy
	第二人称	broniłeś	broniłaś		broniliście	broniłyście
	第三人称	bronił	broniła	broniło	bronili	broniły
	非人称	broniono
未来时	第一人称	będę bronił, będę bronić	będę broniła, będę bronić		będziemy bronili, będziemy bronić	będziemy broniły, będziemy bronić
	第二人称	będziesz bronił, będziesz bronić	będziesz broniła, będziesz bronić		będziecie bronili, będziecie bronić	będziecie broniły, będziecie bronić
	第三人称	będzie bronił, będzie bronić	będzie broniła, będzie bronić	będzie broniło, będzie bronić	będą bronili, będą bronić	będą broniły, będą bronić
	非人称	będzie bronić się
條件式	第一人称	broniłbym	broniłabym		bronilibyśmy	broniłybyśmy
	第二人称	broniłbyś	broniłabyś		bronilibyście	broniłybyście
	第三人称	broniłby	broniłaby	broniłoby	broniliby	broniłyby
	非人称	broniono by
命令式	第一人称	niech bronię			brońmy
	第二人称	broń			brońcie
	第三人称	niech broni			niech bronią
主动形分词		broniący	broniąca	broniące	broniący	broniące
被动形分词		broniony	broniona	bronione	bronieni	bronione
同期副分词		broniąc
動名詞		bronienie

近義詞

• (守衛)： osłaniać, strzec

相關詞彙

• (名詞) obrona, obrońca
• (形容詞) obronny

拓展閱讀

• 參見bronić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN 中的內容
• 參見波蘭語詞典PWN上有關bronić的內容