अधिकारिन्

梵語

詞源

源自 अधिकार (adhikāra, “權威”) +‎ -इन् (-in)。

發音

• (吠陀) IPA^(幫助)：/ɐ.d̪ʱi.kɑː.ɽin̪/
• (古典) IPA^(幫助)：/ɐ.d̪ʱiˈkɑː.ɽin̪/

名詞

अधिकारिन् (adhikārin) m

1. 官方，有權威者
2. 權威性

變格

अधिकारिन् (adhikārin)的陽性in-詞幹變格
	單數	雙數	複數
主格	अधिकारी adhikārī	अधिकारिणौ / अधिकारिणा¹ adhikāriṇau / adhikāriṇā¹	अधिकारिणः adhikāriṇaḥ
呼格	अधिकारिन् adhikārin	अधिकारिणौ / अधिकारिणा¹ adhikāriṇau / adhikāriṇā¹	अधिकारिणः adhikāriṇaḥ
賓格	अधिकारिणम् adhikāriṇam	अधिकारिणौ / अधिकारिणा¹ adhikāriṇau / adhikāriṇā¹	अधिकारिणः adhikāriṇaḥ
工具格	अधिकारिणा adhikāriṇā	अधिकारिभ्याम् adhikāribhyām	अधिकारिभिः adhikāribhiḥ
與格	अधिकारिणे adhikāriṇe	अधिकारिभ्याम् adhikāribhyām	अधिकारिभ्यः adhikāribhyaḥ
奪格	अधिकारिणः adhikāriṇaḥ	अधिकारिभ्याम् adhikāribhyām	अधिकारिभ्यः adhikāribhyaḥ
屬格	अधिकारिणः adhikāriṇaḥ	अधिकारिणोः adhikāriṇoḥ	अधिकारिणाम् adhikāriṇām
方位格	अधिकारिणि adhikāriṇi	अधिकारिणोः adhikāriṇoḥ	अधिकारिषु adhikāriṣu
備注	¹吠陀