uç

參見：Úc、UC、uC、ức、ực、-uc、u/c 和 üç

土耳其語

詞源1

源自原始突厥語 *ūč (“端，緣”)。

名詞

uç (定宾格 ucu，复数 uçlar)

1. 極
2. 端，尖
3. 頂

變格

變格
主格	uç
定賓格	ucu
	單數	複數
主格	uç	uçlar
定賓格	ucu	uçları
與格	uca	uçlara
方位格	uçta	uçlarda
奪格	uçtan	uçlardan
屬格	ucun	uçların
所有格形式 單數 複數 第一人稱單數 ucum uçlarım 第二人稱單數 ucun uçların 第三人稱單數 ucu uçları 第一人稱複數 ucumuz uçlarımız 第二人稱複數 ucunuz uçlarınız 第三人稱複數 uçları uçları
表語形式 單數 複數 第一人稱單數 ucum uçlarım 第二人稱單數 uçsun uçlarsın 第三人稱單數 uç uçtur uçlar uçlardır 第一人稱複數 ucuz uçlarız 第二人稱複數 uçsunuz uçlarsınız 第三人稱複數 uçlar uçlardır

詞源2

動詞

uç

1. uçmak 的第二人稱單數命令式