alaranĝi

世界語

詞源

源自 al- +‎ aranĝi (“安排”)。

發音

• 國際音標^(幫助)：/alaˈrand͡ʒi/
• 斷字：a‧la‧ran‧ĝi
• 韻部：-and͡ʒi

動詞

alaranĝi (現在 alaranĝas, 過去 alaranĝis, 將來 alaranĝos, 條件 alaranĝus, 祈使 alaranĝu)

1. 適應，調整
   • 1910, L. L. Zamenhof (translator), Marta by Eliza Orzeszkowa, p. 107,^[1]

     La mastrino de la magazeno montris al Marta seĝon ĉe unu el la tabloj, poste ŝi turnis sin al juna fraǔlino, kiu en tiu momento estis alaranĝanta multekostan plumon de struto al velura ĉapelo:

     店主給瑪莎看了一張桌子旁的椅子，然後轉向一位正在調整天鵝絨帽子上昂貴的鴕鳥毛的年輕女士：

變位

alaranĝi 的變位 現在時 過去時 未來時 單數 複數 單數 複數 單數 複數 式 alaranĝas alaranĝis alaranĝos 主動分詞 alaranĝanta alaranĝantaj alaranĝinta alaranĝintaj alaranĝonta alaranĝontaj 賓格 alaranĝantan alaranĝantajn alaranĝintan alaranĝintajn alaranĝontan alaranĝontajn 被動分詞 alaranĝata alaranĝataj alaranĝita alaranĝitaj alaranĝota alaranĝotaj 賓格 alaranĝatan alaranĝatajn alaranĝitan alaranĝitajn alaranĝotan alaranĝotajn 名詞形主動分詞 alaranĝanto alaranĝantoj alaranĝinto alaranĝintoj alaranĝonto alaranĝontoj 賓格 alaranĝanton alaranĝantojn alaranĝinton alaranĝintojn alaranĝonton alaranĝontojn 名詞形被動分詞 alaranĝato alaranĝatoj alaranĝito alaranĝitoj alaranĝoto alaranĝotoj 賓格 alaranĝaton alaranĝatojn alaranĝiton alaranĝitojn alaranĝoton alaranĝotojn 副詞形主動分詞 alaranĝante alaranĝinte alaranĝonte 副詞形被動分詞 alaranĝate alaranĝite alaranĝote 不定式 alaranĝi 命令式 alaranĝu 條件式 alaranĝus