พระเจ้า

泰語

詞源

源自 พระ (prá，对神、僧人、皇室成员等的敬称，字面意思是“神圣的；优秀的；圣洁的”) +‎ เจ้า (jâao，“首领；领主；主人”)。

發音

寫法		พระเจ้า b r a e t͡ɕ ˆ ā
音素		พฺระ-จ้าว b ̥ r a – t͡ɕ ˆ ā w
泰語羅馬化	派汶拼音	prá-jâao
	皇家轉寫	phra-chao
(標準泰語) IPA(說明)		/pʰra˦˥.t͡ɕaːw˥˩/(R)

名詞

พระเจ้า (prá-jâao)

1. 佛，佛陀
   1. （量詞：พระองค์、องค์；古舊用法：ตน）覺悟者，悟道者
   2. （量詞：พระองค์ 或 องค์）佛像
2. （量詞：พระองค์ 或 องค์）至高神
3. （量詞：พระองค์、องค์；古舊用法：ตน）僧人；教士；牧師
4. （量詞：พระองค์、องค์；古舊用法：ตน）男性君主
5. 對上述人群或神佛的頭銜、稱呼

   พระเจ้าหลุยส์ที่ ๑๔

   prá-jâao lǔi tîi · sìp sìi

   路易十四国王

   พระเจ้าเสือ

   prá-jâao sʉ̌ʉa

   虎王（阿瑜陀耶国王）

   พระเจ้าเกียเข่ง

   prá-jâao giia-kèng

   嘉庆皇帝

   พระเจ้ากรุงเวียดนาม

   prá-jâao grung wîiat-naam

   越南帝国皇帝

   พระเจ้าเชียงใหม่

   prá-jâao chiiang-mài

   清邁王

   พระเจ้าป้า

   prá-jâao bpâa

   皇姑

   พระเจ้าย่า

   prá-jâao yâa

   皇祖母

6. （量詞：องค์）(指皇室成員的) 頭髮

感嘆詞

พระเจ้า (prá-jâao)

1. (可能受到英語 God 的影響) 我的天啊

派生詞彙

• พระเจ้าจอร์จ
• พระเจ้าช่วย
• พระเจ้าช่วยกล้วยทอด
• พระเจ้าแผ่นดิน
• พระเจ้าลอยถาด
• พระเจ้าห้าพระองค์
• พระเจ้าอยู่หัว